Dağlarca: Kimse yalnız ölmez

Beyaz dergisi 14 yıllık suskunluğun ardından Dağlarca anısına özel bir sayıyla yeniden yayımlandı.
Ahmet Soysal ve Turgay Özen'in birlikte hazırladıkları “Beyaz Özel - Dağlarca” dergisi Hayykitap tarafından çıkartıldı. Hayykitap, Ece Ayhan ve İlhan Berk için de birer Beyaz Özel kitabı hazırlayacak.
Beyaz’ın 21. sayısı, Dağlarca şiirleriyle başlıyor, Dağlarca’nın Marmara Hastanesi’nde yazdırdığı “Dua” ve Ahmet Soysal’ın ‘Dağlarca, Dün, Yarın’ başlıklı yazısıyla devam ediyor. Dergide Turgay Özen’in yeni şiirine de yer veriliyor. Kimse yalnız ölmez Dizesi de gider onunla
DUA
Dua, felsefenin avuçlarımzdan başladığını gösterir. Böylece, felsefe, nereye varırsak varalım, o sıcaklığıyla bizimdir. Son insan bile, ölürken, özel ızdırabıyla özel hayatıyla yeni bir felsefe yaratacaktır. Her filozofun felsefesi ölmez. Mısır Ehram'larındaki gibi (altın gümüş) yeni nesillere kalır. Felsefe sanki değişik içeriklerden yapılmış (altından, sudan ?...).
Sonra, felsefede en cahil insan için bile duyulan bir olma vardır. Fani, gelip geçen hayatımız sanki onda gülümser. "Gülümser" sözcüğünü kullanırken "beşeri" anlamını içine katıyorum.
Marmara Hastanesi , 22 Nisan 2008
(NOT: Dağlarca bu metni, yanımda taşıdığım Spinoza'nın Etika yapıtını elinde tutup, öper ya da koklar gibi kendine yaklaştırdıktan sonra bana söylemiştir. Ahmet Soysal)
SOYSAL: BİR BAKIMA ŞİİR VASİYETİ
Derginin girişinde yazdığı yazıda, "Okuyacağınız şiirler, Dağlarca'nın son aylarında yazdıklarından" diyen Ahmet Soysal'a göre, "Onları dergilerde yayımlamak istiyordu ve dergi seçimini bana bırakmıştı. Kısmet, Beyaz'da yayımlanmalarıymış meğer... Bu şiirlerin dağılmadan, bir toplam durumunda yayımlanmalarının daha doğru olduğu kesin... Böylece, şairin şiirde vardığı son nokta ve bir bakıma şiir vasiyeti ortaya çıkmış oluyor".

YAŞAMANIN YÜZÜ SEVMEK
Demirci demiri döverken
İmrenir kıvılcımlara
Ah bana da vursalar
Çıkarabilsem içimdeki söz aydınlığını
(Dağlarca-3.3.2008 )

Turgay Özen de Dağlarca için, "Dağlarca'nın okur sayısı, dünyadaki insan-insan sayısı kadar olmadıkça, her birimiz bu gökyüzü şiirlerinden kovulan günahkarlar gibi hissedebiliriz kendimizi..." diyerek ekliyor: "İnşallah mutludur yazının o sonsuzluk denizinde, çocuk kelimeleriyle birlikte... Biliyorum! Ölümün o muhteşem yalnızlığında bile 'dağlara bakmak sevaptır.'